Mount St. Anthony

De heuvel (of top van) St. Anthony, met 379 m hoogte, is de op een na hoogste top van het eiland Boa Vista, in de archipel van Kaapverdië. Het heeft vulkanische oorsprong en ligt 20 km ten zuidoosten van Sal Rei. Gelegen nabij Rocha Estância en ten westen van Monte Estância, een van de drie prachtige geografische eilanden, een prachtig morfologisch met halfronde basishoogte gelegen in het vlak van Alcanza met hoogteverschillen op 320 meter. Het maakt deel uit van een beschermd natuurgebied in Kaapverdië met de status van natuurmonument en beschrijft daarom geologische en geomorfische kenmerken.

Het bovenste deel van de berg bestaat uit rotsachtig materiaal, met name basalt. Het uitzicht op de berg varieert, de breedte is van oost naar west en kort van noord naar zuid, de hoogte van dit gedeelte is ongeveer 25 meter naar het noordoosten en 50 meter naar het zuidwesten, waar de top is. Ten westen van de voet is een klein dorpje. Het beschermt ook opmerkelijke inheemse planten en bloemen. Daarboven heeft het een panoramisch uitzicht over een groot deel van het eiland en delen van Maio en São Nicolau.

Een oude legende: Nha Tomás’ hut is een andere legende uit Boavista die angst inboezemt, vooral bij de oudere mensen van Rabil, Estância de Baixo en Povoação-Velha.

De legende die we gaan vertellen gaat over een zekere Tomás, oorspronkelijk afkomstig van het eiland Boavista en bekend bij het grote publiek als Nha Tomás. Hij was een bewonderenswaardige man, niet alleen vanwege zijn excentrieke gewoonten, maar ook vanwege zijn onverklaarbaar bizarre karakter.

Populair bekend als Nha Tomás, was deze man uit het dorp Rabil al oud en eenzaam toen de gebeurtenissen die later verteld zullen worden plaatsvonden. Nha Tomás leefde alleen, cultiveerde en fokte vee op de top van de berg die bekend staat als Rótxa de Santantone (Rocca di Santo Antonio), ongeveer driehonderd meter hoog. Deze berg ligt halverwege tussen Rabil en Povoação-Velha. Op de bergkam had hij zijn huis gebouwd, een hut van losse stenen, bedekt met palmbladeren en “paglia sóka” of een strokleed, en een omheining van losse stenen waar hij wat landbouw bedreef en de dieren bewaarde die hij bezat. Hij haalde water uit een kleine bron die tussen twee stenen op enkele meters van zijn hut ontsprong.

De zon had al haar laatste gele stralen uitgegoten naar Moro d’Areia toen Nha Tomás stierf zonder dat iemand het opmerkte. Er waren twee dagen en een nacht verstreken. Op de derde dag hoedden twee jongens geiten nabij Rótxa de Santantone, meer specifiek bij Pedra de Janela, toen plotseling hun honden begonnen te blaffen naar enkele stenen. Kort daarna hoorden ze een zeer verdrietige en jammerende stem uit de stenen komen, die zei: “Tomás is al drie dagen dood!… Tomás is al drie dagen dood!…”

De twee herders wisten dat Nha Tomás daarboven op de berg woonde. Ze gingen daarom snel naar boven, met bonzend hart. Toen ze bij de hut van de man aankwamen, vonden ze hem inderdaad dood: het lichaam, met het hoofd naar de deur gedraaid alsof hij had geprobeerd de hut te verlaten, verspreidde al een walgelijke geur. Onmiddellijk hebben ze gezorgd voor de begrafenis van de stoffelijke resten van Nha Tomás, de legendarische eenzame man van Rótxa de Santantone.

Tot op de dag van vandaag schrijven de mensen van Boavista de stem die uit de stenen kwam toe aan Santo Antonio, waarvan de kapel zich ongeveer drie kilometer ten oosten van de rots bevindt die de naam van de heilige draagt. De plaats is verborgen en boezemt angst in bij alle bijgelovige mensen die er langskomen, vooral in de donkerste uren.

De gegevens met betrekking tot deze legende werden verzameld door verschillende informanten in de dorpen Rabil, Estância de Baixo en Povoação-Velha en samengesteld door de historicus Antonio Germano Lima.