Crioulo of Kriol is ontstaan vanaf de vroegste jaren van de bevolking aan het einde van de vijftiende eeuw door de dringende behoefte aan wederzijds begrip tussen slaven uit verschillende stammen van Guinee en met Europese kolonisten die voornamelijk uit Portugal komen. Natuurlijk was “reinol” (de taal van het Koninkrijk, dwz Portugees) de grondstof voor de vervaardiging van deze taal, verrassend eenvoudig en duidelijk, gesmeed in de dagelijkse contacten tussen alle deelnemers, in een proces dat begon met een klassieke commerciële communicatie en dat het later een taal zou ontwikkelen die in staat is tot uitdrukking te brengen met ideeën en gevoelens van rijkdom, in staat om taalkundige manifestaties te genereren die zeer rijk zijn, zoals bijvoorbeeld de morna.
Creools is wat technisch gezien een neo-Latijnse taal wordt genoemd en is volledig betrokken bij het Portugees, tot op het punt dat het recentelijk de aandacht trok van taalkundigen die op zoek waren naar resterende elementen van een archaïsch Portugees. Ondanks de wens om een duidelijk gedefinieerde creoolse taal als officiële taal in te voeren, komt het voor in een “landloze”, wat een aanzienlijk aantal geleerden (schoolkinderen) de kritieke situatie brengt waarvoor zonder Portugees te leren (wat niet ophield de officiële taal te zijn) van Kaapverdië), zich niet schriftelijk in het Creools kunnen uitdrukken. Een situatie die dringend aandacht vereist, aangezien het risico bestaat dat een generatie geen toegang tot cultuur krijgt.
Het is essentieel om de bepalingen van de grondwet van Kaapverdië toe te passen, die de voorwaarden moeten scheppen waaronder het Creools de officiële taal van het land kan worden, zoals Portugees.
