De nationale vlag bestaat uit vijf rechthoeken die in de lengte zijn gerangschikt en elkaar overlappen. De bovenste en onderste rechthoeken zijn blauw, de bovenste beslaat een oppervlak dat gelijk is aan de helft van de vlag en de onderste een kwart. Tussen de twee blauwe rechthoeken bevinden zich drie banden, elk met een oppervlakte die gelijk is aan een twaalfde van de oppervlakte van de vlag. De banden naast de blauwe rechthoeken zijn wit en de band ertussen is rood. Boven de vijf rechthoeken definiëren tien vijfpuntige gele sterren, met het bovenste hoekpunt op negentig graden, een cirkel waarvan het middelpunt zich bevindt op het snijpunt van de mediaan van het tweede verticale kwart, gerekend vanaf links, met de mediaan van het tweede horizontaal kwart, tellen van de onderrand. De ster die zich het dichtst bij deze rand bevindt, is ingeschreven in een onzichtbare cirkel waarvan het middelpunt op de mediaan van de onderste blauwe band ligt.
Het overheersende blauw van de vlag symboliseert de lucht en de zee. De tien eilanden van de archipel worden vertegenwoordigd door sterren, gerangschikt in een cirkel, een teken van eenheid. De banden verwijzen naar de opbouw van het land, wit is de vrede die de mensen willen en rood is de inspanning van de mensen.
De voormalige vlag van Kaapverdië werd tijdens de onafhankelijkheidsstrijd door de PAIGC geadopteerd. Daarna werd het de officiële vlag van Kaapverdië. Toen er in 1991 echter een grondwetshervorming plaatsvond om een meerpartijenstelsel in te stellen, werden nieuwe nationale symbolen gecreëerd, met als argument dat de oude te veel identificeerden met de PAIGC/PAICV, die tot dan toe aan de macht was in een eenpartijregime, om de aard van de reformatie beter weer te geven.
Ten tijde van de verandering van de vlag en andere nationale symbolen voerden velen aan dat de verandering puur een manier was om de partij te bevestigen die de eerste meerpartijenverkiezingen had gewonnen, de MpD. Andere argumenten hadden betrekking op het feit dat de vlag een zeker anti-Afrikanisme aanduidde door de hoofdrol van de typische kleuren van Afrikaanse vlaggen (rood, groen en geel) weg te nemen en een uiterlijk aan te nemen dat sterk leek op de vlag van de Europese Unie. Een factor waarmee rekening moet worden gehouden, is dat Kaapverdianen zich snel hechtten aan de symbolen die hun onafhankelijkheid betekenden, dus de uitwisseling had een aanzienlijke impact op degenen die het tijdperk van koloniale bevrijding hebben meegemaakt.
